Voor alle lieve mensen die mee waren naar de Destine Meet in de Efteling. Zonder jullie had ik hier niet aan kunnen beginnen, het was fantastisch, en jullie zijn allemaal geweldig!
Lang, lang geleden, in een land hier ver vandaan, woonden eens 12 prinsessen. Eigenlijk woonden ze helemaal niet zover hier vandaan, en het was ook niet lang geleden, maar om het een goed sprookje te maken was dit de eerste zin van mijn verhaal. Wacht…dat was de 2e zin, maar ik bedoelde dat de eerste zin van mijn verhaal een mooi begin van een sprookje moet voorstellen. En een mooi sprookje was het. Dat kan ik trouwens nog helemaal niet weten nu, omdat het nog niet geschreven is…nou dan DOEN we alsof het een mooi sprookje gaat worden.
In ieder geval, de 12 prinsessen besloten samen te komen in een enorm bos, omdat er een groot probleem was in het land. Niet dat er 12 prinsessen waren, zij kwamen uit verschillende delen dus dat is heel normaal, maar de uiterste macht van het land, Koning Gijs, had 5 zonen, waarvan er nu één spoorloos verdwenen was. Prins Laurens was volgens de geruchten ontvoert door de draak, die als huisdier van Prins Tom gehouden werd, en was losgebroken. De draak, genaamd Kjeld, had volgens de geruchten Prins Laurens van het dak af geplukt en meegenomen naar een grot ergens in het bos. Vele ridders waren op zoek geweest naar de Prins, maar niemand was het gelukt om hem te vinden. Onder leiding van Prinses Irene, die nogal gek was op Prins Laurens, waren alle prinsessen bij elkaar gekomen om een speurtocht te beginnen naar de arme vermiste prins.
“Ik denk nog steeds niet dat hij door Kjeld is meegenomen hoor!” zei Prinses Leonie. “Die is gewoon met zijn dronken stekelhoofd het bos ingelopen en daar verdwaald.”
“Dan moeten we op zoek naar een stapel wodkaflessen!” riep Prinses Astrid. “Daaronder ligt hij dan natuurlijk begraven!”
“Wodkaflessen?! We zoeken gewoon naar iets wits! Als ik de verhalen mag geloven geeft hij licht in het donker, zo wit is hij!” lachte Prinses Chantal.
“Oh dan heb jij andere verhalen gehoord dan ik!” lachte Prinses Lisanne. Ze keek naar Prinses Eliza en die schoot direct in de lach.
“Hij schijnt een ENORM apparaat te hebben!” lachte Prinses Eliza toen.
“De witte prins met het enorme apparaat! Wat een goede titel voor een verhaal!” riep Prinses Tamara, die eigenlijk het nichtje was van de vermiste Prins.
“Ga maar weer een verhaal schrijven, nerd, we moeten op zoek naar Laurens!” zei Prinses Agnes terwijl ze een beetje aan het rondkijken was.
“Kijk! Ik heb een spoor gevonden!” Prinses Rowan was al een beetje gaan rondlopen, en wees naar een stukje buiten de bosjes. Er lag een spoor van wodkaflessen! De prinsessen renden langs het spoor, Prinses Marieke kon het snelste rennen en riep dan ook als eerste: “Ah nee hè?!” Aan het eind van het spoor lag Prins Hubrecht, knocked out tegen een boom.
“Die had weer iets teveel inzet!” merkte Prinses Kelly op. Prinses Hanneke had een EHBO cursus gevolgd en wist Prins Hubrecht weer bij zinnen te brengen.
“Ehh, wat?” mompelde hij.
“Six!” klonk het twaalfstemmig. Prinses Lisanne en Prinses Tamara hielpen hem overeind, en een beetje wankel liep hij richting de rest van het groepje.
“Wat doen jullie hier dan?” Tijd om te antwoorden was er niet, want er kwam een vreemd geluid uit de bosjes. Ze liepen er naartoe en zagen een enorm festivalterrein.
“Wat doet een festivalterrein nou weer in het bos?!” vroeg Prinses Astrid, die een blik wierp op de festival wc’s.
“Misschien is het een aanwijzing over wat er met Ome Lau gebeurd is!” riep Prinses Tamara terwijl ze het terrein op rende. “OME LAU!” Geen antwoord. Er was ook niemand te bekennen op het terrein, er stond alleen een podium, wat lege kraampjes en een hele zooi festival wc’s.
“Er ligt iemand onder het kraampje met dat vat ernaast!” riep Prinses Irene ineens en rende naar het kraampje. Het vat bleek een vat bier te zijn, en Prins Tom had het zichzelf makkelijk gemaakt door een gat erin te maken en eronder te gaan liggen, waardoor het bier netjes in een straaltje in zijn open mond vloeide. Dat kan natuurlijk niet, maar het is een sprookje hè?
“T! Wat doe jij dan hier?!” vroeg Prinses Leonie, die Prins Tom licht aantikte met haar voet.
“Ik was op zoek naar Witte, en ineens kwam ik dit vat tegen. Toen ben ik ermee getrouwd en nu leven we nog lang en gelukkig!”
“Maar we moeten hem vinden!” zei Prinses Eliza, en sleurde Prins Tom weg van zijn vrouw.
“NEEEEE! MIJN PILS!” Prins Tom probeerde terug te kruipen, maar het werkte niet. Hij was na een paar pogingen te lui om het nog een keer te proberen, dus liet hij zich maar meeslepen. Er klonk in de verte een zacht gebrom.
“Wat kan dat zijn dan?!” vroeg Prinses Rowan, en ze gingen richting het geluid. Het werd ook steeds harder.
“Het doet fucking pijn aan m’n oren man! Al dat geluid!” zei Astrid. Ze moesten nu enorm dichtbij zijn. Op een open plek voor hen lag Kjeld te slapen, naast hem zat Prins Robin, ook wel Prins Vlins genoemd.
“Vlins! Wat heb je met Kjeld gedaan?!” vroeg Prins Hubrecht.
“Ik vond het zo zielig om hem vast te zien zitten, dus heb ik hem vrijgelaten! Nu breng ik vaak met hem door hier!”
“Mijn draak!” riep Prins Tom.
“Maar dit betekent dat Kjeld niks met de verdwijning van Laurens te maken heeft,” merkte Chantal op. “Het moet iets anders zijn…”
“Is Witte verdwenen?” vroeg Prins Robin.
“Man, heb je in een ei geleefd?” vroeg Prinses Lisanne.
“Eh, ja, daar ligt hij,” zei Prins Robin en wees naar een lege eierschaal iets verderop.
“We moeten verder…Vlins, enig idee wat er met Lau gebeurd kan zijn?” vroeg Prinses Agnes.
“Misschien dat de boze heksen van het zuiden er iets mee te maken hebben?” Prins Robin dacht even na. “Ik denk het wel, die twee zijn altijd uit op iets…”
En zo gingen de 12 prinsessen, Prins Tom en Prins Hubrecht verder aan hun tocht om de verdwenen Prins Laurens, a.k.a. De witte prins met het enorme apparaat, te vinden. Prins Vlins bleef bij Kjeld om ervoor te zorgen dat alles niet nog erger zou worden. Zal het ze lukken om Prins Laurens nog terug te vinden? Wat hebben deze twee heksen uit het zuiden ermee te maken? En is Prins Robin, ook wel Prins Wafel, ook ergens in het bos te vinden?
Wordt vervolgd…
Index 
