gewoon mijn destine verhaal..

hahaha, robin is echt geniaal omschreven xD

jij staat kort bij tom.. *jaloers* xD haha :p

Zijn gezicht glimt en hij lacht zachtjes, als of hij het probeerd tegen te houden maar ondertussen weet dat het hem toch nooit zal lukken. Zijn hand vormt zich om de arm van zijn gitaar en zijn vingers voelen de snaren. Zijn andere hand pakt de plectrum losjes vast. Hij slaat ze voorzichtig en inhoudent aan. Het geluid galmt door de boxen en Kumi's gezicht begint te stralen. Haar grote held staat recht voor haar. Ze kan zijn baard bijna aanraken. Het liefst zou ze gewoon even aan hem zitten. Alsof hij een voorwerp is. Even voelen aan zijn lippiercing, over zijn tattoo strelen en door zijn baard heen aaien. Als robin over zijn drumstel slaat schrikt ze. Nu pas valt haar op dat de jongen, die daar net nog naast haar stond ineens verdwenen is. Ze kijkt om zich heen. Het is niet raar of zow als iemand even wat drinken ophaalt toch? maar als zo iemand ineens weg is en je hem niet zag weglopen of zo? is het dan nog steeds normaal? Ze schrikt weg van haar gedachtens als hubrecht een beetje in paniek om zich heen kijkt. 'Waar blijft robin?' Fluisterd hij in tom's oor. Is het raar dat je altijd alleen maar degenen hoort die fluisteren. Hoe hard de rest ook schreeuwd en hoe zacht ze ook fluisteren, je hoort ze. Plots hoort ze Laurens keihard 'Robin!' schreeuwen in de microfoon. Niemand komt. 'Wacht even, sorry' zegt Tom dan gefrustreed. Zijn lach is verdwenen en niet weer te vinden. Robin slaat wat met zijn handen op zijn benen terwijl laurens het publiek bezig houd. Tom staat achter Kumi en roept naar het podium dat Robin nergens te vinden is. Ineens denk ze aan de plotseling verdwenen jongen. Ik ren naar buiten maar er is niemand te zien. Vreemd. Met haar handen in haar broekzakken loopt ze iets rond, niet wetend wat er daar binnen allemaal gebeurt. Ze wil het niet eens weten.

holy shit
like.. onverwacht! xD

Zeker onverwacht, keep writing!

owkeey er is niet onderuit te komen
ik ga dus ook geen smoesjes verzinnen..
ik heb geen zin om te schrijven :\
al een paar dagen niet.
:$
heeft iemand een manier om inspiratie te krijgen of zow?
ik heb het gevoel namelijk dat mijn hoofd te moe is? is dat raar? het gevoel dat het vol zit mijn keien en ieder moment van mijn nek af kan vallen, terwijl ik de hele dag niets doe.
ik kan maar niets verzinnen om weer zin te hebben in schrijven.
maar zo snel als ik daar weer zin in heb.. begin ik weer!

tips?

dat klinkt wel.. pijnlijk xD
hopelijk gaat dat gevoel snel over en kan je snel weer schrijven!

bij de studentenvereniging waar ik bij zit (E.S.V. Demos) kan je inspiratie bestellen..
het resultaat is dat je dan bier krijgt.. :p
lijkt me niet zo heel geschikt met een verstandig oog op je leeftijd..

muziek luisteren doe je vast al veel, dus dat zal niet zo heel veel uitmaken..
uhhmm..
probeer te leren, dan ga je vanzelf zo n dingen doen (a)

hopelijk help ik hiermee, en ben ik niet gewoon irritant :p

iritand.. nooit
maar ik heb al een oplossing, vanavond ga ik zingen bij een klein bandje. (gewoon oefenen)
misschien dat ikk dan weer zin krijg om te schrijven

haha, ty ^^
vet, was jij leadzangeres fwat?
wist niet dat je goed kon zingen, wel chill!

hopelijk is het gelukt om zo wat inspiratie te krijgen