Novel Writer

Leeuk!

Bedankt voor de reacties alweer! xD

Voor iedereen die morgen naar Up2You en Powerfest gaan: ik heb mn dummy boekje bij me, dus wil je een berichtje erin schrijven voor onze lieve jongens, poke me dan even! Ik heb toepasselijk Mickey Mouse oren gekocht in Disney, dus je hoeft alleen maar Muis te zoeken xD Ik hoop zoveel mogelijk berichtjes voor ze te verzamelen, dus als je nog mensen weet die niet dit verhaal lezen maar wel fan zijn en toevallig op de festivals zijn, neem ze mee!

Ging je nou ook naar Torenpop of Wantijpop? Want bij Up2You en Powerfest ben ik er helaas niet...

Ja, daar ga ik heen! Hopelijk red ik op Torenpop net de show, want ik ben pas half 2 klaar met werken en dan moet ik vanuit Leiden het festival weten te vinden...maar ik ben er sowieso! xD

Okee, dan zoek ik je ff op op torenpop Alleen ik moet echt met te veel mensen meeten, dus hopelijk vergeet ik het niet Maar wat voor iets moeten we ook al weer in de dummy schrijven?

Gewoon een berichtje voor Destine, ik ga de dummy aan Pluis geven als mn verhaal af is, de plotlijnen en alles staan erin, en ik dacht dat het een leuk idee was om iedereen een leuk berichtje erin te laten schrijven, zodat de dummy zegmaar 1 grote goede 'herinnering' wordt, als dat het goede woord is

Ik heb er zelf bijvoorbeeld een stukje ingeschreven voor Pluis over de eerste keer dat ik hem ontmoette:
"Heb je toevallig een kuikentje gevonden?"
Ik vraag me af of hij het nog weet haha!

Die van Six staat er niet in, maar was eigenlijk nog leuker:
(vriendin van me tegen Six): "Ze denkt dat je bijt!"
Beste 'openingszin' EVER

Geniaal stukje ;D Ik ga misschien naar Torenpop dus misschien zie ik je dan!

Ohh moest veel inhalen..!! hOOFDSTUK 4 IS GENIAAL...!!
Maaarrr Robin L is toch 13 Januari jarig..!! IKKE DUS OOK!! dus was ook een beetje mij verjaardag.. (A) *hinthint* hahahaha...

Echt super dat ik met Liez, Robin L en William ging touwtje springen, lag van mn stoel van t lachen..

En hier is Hoofdstuk 7!

Hoofdstuk 7

De volgende ochtend werd Robin L wakker door geschreeuw door het huis heen. Hij had gehoopt wakker te worden in de bungalow, maar helaas, het was nog altijd het spookhuis van Spiders.
“CHESS! WAAR BEN JE?!” Robin L merkte dat Chess, die net nog naast hem lag te slapen, stiekem onder het dekbed kroop.
“Wat heb je nou weer uitgespookt?” fluisterde Robin L, die alleen nog 2 grote groene ogen onder zijn dekbed zag. Tijd om antwoord te geven had Chess niet, want de deur vloog open en Laurens stond kwaad in de deuropening.
“Witte, vanwaar die herrie?” kreunde Robin L.
“Heb jij Chess gezien?! Dat langharige beest weet zich zeker goed verborgen te houden!”
“Wat heeft ze gedaan dan?”
“Ze heeft in mijn schoen gekotst!” Laurens keek de kamer rond. Robin L kon zijn lach niet langer inhouden en lag binnen een paar seconden te schudden van het lachen, en dat op de vroege ochtend.
“Heel grappig hoor!” Laurens liep richting Robin L zijn bed en gooide de dekens omhoog. “Ah ha!” Chess maakte een verschrikt geluidje, sprong van bed en zette het op een lopen.
“Kom terug!” Laurens stormde achter haar aan.
“Ik steun alleen maar de Nationale-Ziek-Laurens-Troostdag!” hoorde Robin L haar nog net roepen. Hij zuchtte en besloot maar even te gaan douchen om wakker te worden.

Toen hij de enorm spookachtige woonkamer weer inkwam zag hij dat Hubrecht al vrolijk achter zijn laptop zat te Twitteren.
“Goeie morgen Vlins! Lekker geslapen?” lachte hij, opgewekt als altijd.
“Eigenlijk wel! Ik ben ook verbazend goed wakker moet ik zeggen!” Robin L liep naar de keuken om een lekker ontbijtje te maken, en toen hij terug kwam was Chess net de woonkamer ingeslopen.
“Hij is niet hier toch?” fluisterde ze, terwijl ze op de bank sprong.
“Ik heb hem niet gezien,” antwoordde Robin L. “Witte,” voegde hij eraan toe toen hij Hubrecht vaag zag kijken. “Chess is nogal in een plaagbui vandaag.”
“Ik?” Chess zette enorm grote ogen op en keek onschuldig van Robin L naar Hubrecht en weer terug. “Ik plaag nooit!” Ze sprong bij Hubrecht op schoot, hij nog maar net zijn laptop dichtklappen en wegzetten, gaf hem nog een super onschuldige blik en zette toen haar nagels vol in zijn been.
“Chess! Haal die nagels nou eens uit mijn been!” riep Hubrecht, die haar van zijn schoot af plukte en weer naast zich op de bank zette.
“Ik vind je gewoon super lief!” grijnsde Chess, terwijl ze haar kop op Hubrechts been legde, ondertussen heel sneaky haar voorpoot ernaast legde en nog een keer onschuldig omhoog keek. Even leek Hubrecht verkocht, tot Chess onverwachts weer haar nagels uitzette.
“Nu ben ik het zat!” Zelfs als Hubrecht boos wilde klinken klonk hij nog aardig, dus Chess was enorm verbaasd en schrok zich helemaal wild toen Hubrecht haar plotseling in haar nekvel greep en meenam de kamer uit.
“SIX! NEE! GENADE! GENADE!” riep Chess. Laurens kwam aangestormd en zag wat Hubrecht van plan was.
“Ja! Six, doe het! Doe het alsjeblieft!”
“Met genoegen,” grijnsde Hubrecht. Hij zette Chess in de douchecabine, zette snel de douche aan en trok de cabine dicht. Chess schreeuwde de longen uit haar lijf, en luid lachend liepen Hubrecht en Laurens terug naar de woonkamer, terwijl ze het ‘help’ geroep van Chess straal negeerden.
“Die had ze inderdaad wel even verdiend,” gaf Robin L toe, toen Hubrecht hem even aankeek. Ze hoorden iemand boven op de gang rennen. Jorja was wakker geworden van Chess haar geschreeuw en rende nu in haar lichtroze pyjama met troetelbeertjes erop naar de badkamer.
“Oh my God, Chess! You poor thing, what happened?” riep ze, terwijl ze de douche uitzette. Van de pluizige Chess was haast niets over, zo poef als ze eerst was, zo verzopen zag ze er nu uit, en erg vrolijk keek ze ook niet meer.
“Six put me in the shower. Bastard.” Jorja tilde Chess uit de douchecabine en rolde haar in een handdoek.
“Come on, let’s fix you up.” Jorja nam Chess mee naar haar kamer. Robin L begon nieuwsgierig te worden over wat Jorja aan het uitspoken was toen hij een raar geluid van boven vandaan hoorde komen, en besloot maar een kijkje te gaan nemen. Toen hij de deur open deed, begon hij zo hard te lachen dat ook Hubrecht en Laurens aan kwamen rennen om te kijken wat er aan de hand was. Jorja had haar föhn op Chess gezet, en nu was ze zeker twee keer zo pluizig als normaal. Met haar enorme groene ogen konden Laurens en Hubrecht nog amper boos op haar zijn zoals ze er nu uitzag. Robin L was helemaal verkocht en stormde op haar af om haar te knuffelen.
“Love you too, Pluis,” lachte Chess.
“Six! Don’t you ever put Chess in the shower again or I’ll dye your hair bright pink!” riep Jorja.
“That might be cool! Chess, are you coming?” lachte Hubrecht.
“I will never thrust you again,” antwoordde Chess, die over Robin L zijn schouder heenkeek.
“Aw come on Chess, be nice and apologize to Laurens and Hubrecht,” zei Robin L.
“Sorry,” mompelde Chess.
“Apology accepted. And don’t ever accuse me of stealing that dummy again. I didn’t do it!” zei Laurens. Chess gaf geen antwoord, maar knikte kort even.
“Jongens!” hoorden ze plotseling uit de woonkamer komen. Met zijn allen liepen ze naar beneden en zagen Tom op de bank zitten met iets in zijn handen.
“Wat heb je daar dan, T?” vroeg Laurens, die naast hem ging zitten.
“Ik heb een ei gevonden toen ik aan het joggen was! Hij is vrij warm, ik ga hem uitbroeden!” riep Tom enthousiast.
“Maar ik mocht Puk niet houden zoveel jaar geleden!” protesteerde Robin L.
“T brengt hem ook weg naar de kinderboerderij, toch T?” vroeg Laurens. Tom gaf geen antwoord en keek liefdevol naar het ei dat hij tegen zich aan hield. Hubrecht vertaalde ondertussen alles voor Jorja.
“Chess blijf je uit de buurt van Tom?” waarschuwde Robin L, toen Chess richting Tom aan het sluipen was. “Je weet dat hij allergisch is.”
“Ik heb hem gewoon gemist,” zei Chess, en ze leek zo oprecht verdrietig dat de rest haar maar even liet gaan.
“Ja, ik ga ze nu op de bus doen…” Hoorden ze toen. Robin F kwam de trap afgelopen met de telefoon aan zijn oor en met in de andere hand een doos. Toen hij beneden was deed hij zijn telefoon weer in zijn broekzak en lachte opgewekt naar de rest.
“Goeie morgen! Ik ben even de uitnodigingen op de bus doen!” Met die woorden stormde hij haast naar de deur, waar hij bijna over Chess viel, die net even was gaan liggen.
“Heeft hij eigenlijk al een bachelor party?” vroeg Tom.
“Volgens mij niet,” antwoordde Hubrecht. “Mooi! Vanavond feest?!”
“Absoluut!” grijnsde Laurens. “Ik ga alvast de inkopen doen, het moet wel een verassing blijven natuurlijk, dus maken jullie Wafel even wijs dat ik…eehh….ergens anders ben?”
“Natuurlijk! Dat doet Pluis wel, die heeft zoveel fantasie!” lachte Hubrecht. Laurens rende naar buiten en niet veel later hoorden ze de bus starten.
“Waar is Witte heen dan?” vroeg Robin F toen hij weer binnen kwam, deze keer met een lege doos in zijn handen.
“Hoe kan je dat nou vergeten? Het is zaterdag, dat is Laurens zijn vaste dag om eendjes te gaan voeren!” zei Robin L vrijwel meteen. Het was even stil.
“Oh ja, natuurlijk!” Robin F zette de doos neer en plofte op de bank. “Heb jij al koffie op T?”
“Heerlijk idee!” Tom sprong op en rende naar de keuken om koffie te zetten.
“I think I’ll go upstairs to wake Joe, Mike and Chris up, we have to go and leave for the show!” zei Jorja toen.
“I didn’t know you had a show today? I thought all shows were next week! Oh NO! You’ll make it to my wedding, right?!” riep Robin F, weer compleet in paniek.
“Don’t worry, we will.” Jorja lachte en rende naar boven. Hubrecht keek Robin L aan, en beiden wisten direct dat Jorja had gelogen. Er was geen show, ze ging cadeautjes kopen voor het feestje. Hubrecht stond op en rende naar boven met de woorden dat hij even ging helpen met spullen pakken.

Een kwartiertje later kwamen Hubrecht, Jorja, Joey, Mike en Chris beneden met al hun instrumenten en versterkers. Het duurde even voor alles ingeladen was in het busje dat ze hadden gehuurd, maar toen hij eenmaal was ingeladen was MiMi Soya ook zo vertrokken. Robin F had amper door dat ze weggingen, hij bleef maar praten over alles dat nog geregeld moest worden voor de week erna, wat nu al over 5 dagen was.
“En Vlins, heb jij nu al een pak?!”
“Ja, die hing al klaar in mijn kast, relax Wafel, het gaat een prachtbruiloft worden, ik weet het zeker!”
“Ik moet nog ZOVEEL doen!” Robin F rende weer panisch naar boven, waarschijnlijk om te kijken of zijn pak echt wel paste, dat had hij pas 12 keer gedaan, of om te kijken of de ringen niet verdwenen waren.
“Ik heb tegen Jorja gezegd dat ze Witte even moet bellen om te vragen of hij iedereen uitnodigt voor vanavond,” mompelde Hubrecht snel tegen Robin L en Tom.
“Goed! Weer een avondje helemaal los!” lachte Tom, terwijl hij over de handdoek waar hij zijn ei in had gewikkeld streek.
“Kan je hem loslaten dan denk je?” vroeg Robin L met een grijns, wijzend naar het ei.
“Ik heb het gevoel dat er iets in beweegt steeds! Misschien staat hij wel op het punt van uitkomen!” Tom keek weer liefkozend naar zijn ei.
“Weet je eigenlijk wel zeker dat het een kippenei is? Hij is wel een beetje groter,” merkte Hubrecht op.
“Je kijkt teveel films Six, als je denkt dat er een dinosaurus uitkomt tenminste!”
“Het kan toch ook een struisvogelei zijn?” vroeg Hubrecht lachend.
“Heb jij hier in de buurt struisvogels gezien?” vroeg Robin L. “Nee, het moet wel een kuikentje worden. Een lief, klein, donzig….”
“PLUIS!” riepen Hubrecht en Tom tegelijk.
“Sorry…heb je al een naam voor hem T?” Tom dacht even na.
“Ik noem hem gewoon Wodka! Wel een hele chille naam toch?”
“Haha, echt iets voor jou hoor T! Het was zeker dat of Pils?” lachte Hubrecht.
“Absoluut! Maar Pils klinkt niet zo lekker als naam.” Robin F kwam weer naar beneden gerend.
“De taart! Ik ben de taart vergeten!”
“Die heeft je aanstaande gisteren besteld, daar belde ze voor,” zei Hubrecht kalmpjes.
“Oh ja…” Robin F ging weer zitten, maar het duurde niet lang voor hij weer opsprong. “De bloemen!”
“Zijn ook al gedaan! Alles is gedaan, Wafel, chill!” zei Tom.
“Sorry…ik wil gewoon alles perfect hebben nu.”
“En dat verdien je ook, een perfecte bruiloft. Maar alles is gedaan en nu moet je gewoon even alles op een laag pitje zetten, relax, biertje erbij…,” zei Hubrecht.
“Bier? Man het is net 1 uur ’s middags! Maar je hebt gelijk, ik zal rustig aan doen.” Het was even stil, maar toen begon Robin F zenuwachtig met zijn voet te tikken.
“Ga even drummen dan!” lachte Robin L.
“Goed idee Vlins!” En weg was Robin F weer.
“Dus…wie heeft er zin in een potje Monopoly?!” lachte Hubrecht.

Twee uur later, toen Laurens binnenstapte, had Hubrecht het potje Monopoly met vlag en wimpel gewonnen.
“Je speelde vet vals, Six! Je pakte alleen maar goede kanskaarten,” klaagde Tom.
“Gewoon geluk!” lachte Hubrecht. “Hey Witte, alles gelukt!”
“Alles perfect, iedereen kan komen!” Laurens verstopte snel de dozen drank en snacks die hij had ingeslagen in een van de kasten. Net op tijd, want Robin F kwam net naar beneden, helemaal uitgeteld, maar wel eindelijk rustig.
“Heb ik veel gemist? Hey Witte, waren er zoveel eendjes dan vandaag?”
“Je hebt niks gemist hoor,” zei Hubrecht snel, proberend om de aandacht af te leiden van Laurens zijn vage blik.
“Nee inderdaad, en er waren heel veel eenden. Enorm veel. Ik dacht dat ze vrachtwagens eenden hadden losgelaten, zo erg was het!” herstelde Laurens zich snel.
“Ik moet echt meer tijd met jullie spenderen, ik wist niet eens dat je zo van eenden hield Laurens! Elke zaterdag doe je dat toch? Dat voeren?”
“Ja absoluut! Ik ben echt gek op die kwakende schattige beesten!” zei Laurens met een strak hoofd.
“Nog een potje Monopoly?” vroeg Hubrecht met een grijns, om snel even van onderwerp te verwisselen.
“Goed, en deze keer maken we je in!” lachte Tom.

Hahahahahahaha echt geniaal weer..!!
echt super!!

Schitterend! Maar ik ben nu wel een beetje nieuwsgierig waar het boekje nou wel is als het niet bij Lau is...

“Waar is Witte heen dan?” vroeg Robin F toen hij weer binnen kwam, deze keer met een lege doos in zijn handen.
“Hoe kan je dat nou vergeten? Het is zaterdag, dat is Laurens zijn vaste dag om eendjes te gaan voeren!” zei Robin L vrijwel meteen.

Om dit stukje heb ik serieus helemaal plat gelegen x'D

Haha, ik zie het al helemaal voor me, Laurens die de eentjes voert, ahw :']
Leuk stuk weer. En een kat in de douche zette, how mean!

Super stuk weer

Ben druk bezig met het volgende hoofdstuk, hopelijk wordt hij beter dan de vorige Hij wordt iig weer erg ehh speciaal xD
Thnx voor de reacties iig weer, het geeft me zoveel motivatie om verder te schrijven, jullie zijn echt onwijs lief!

Hier issie dan, snel he? xD

Hoofdstuk 8

Busje na busje verscheen voor het enorme spookhuis toen de klok net 6 uur had geslagen. Robin F wist niet wat hem overkwam toen hij plotseling werd overspoeld met cadeautjes, felicitaties en van alles en nog wat.
“Verrassing!” hadden Robin L, Hubrecht, Tom en Laurens geroepen toen voor de eerste keer de deurbel ging. “Je eigen bachelorparty!”
“Ik vond het al zo verdacht, Witte die eendjes voert elke zaterdag!” lachte Robin F, terwijl hij de taart die hij gekregen had in veiligheid bracht voordat Robin L hem opat.
“Wie heeft jou verteld over mijn eendjes voerdag? Dat is dinsdag hoor!” riep Laurens.
“Daar zijn dus al mijn vers gebakken croissantjes heen altijd!” riep Hubrecht.
“Ja, ze zijn echt gek op die danarol dingen hoor!” Laurens liep lachend naar de kast, waar hij de kratten met snacks uithaalde en over de tafels alles uitstalde.
Nu het huis toch veranderd was in een spookhuis was er gelukkig veel meer ruimte dan op de verjaardag van Robin L, en konden alle mensen erin. Het bekende clubje, bestaande uit Banus, Chris, The Duke, The Hot Stewards, Kensington, Thijs, Bart, Cas, Only Seven Left, MakeBelieve, Martijn en Jasper van ItTakesTwo, de buren en zelfs het Streetteam, was weer van de partij. MiMi Soya kwam als laatste binnen, tot grote verrassing van Robin F, met een nog grotere taart dan hij al had.
“Congratulations again, Robin!” riep Jorja. Robin F stormde op ze af om hen te knuffelen. Al snel was het hele huis weer een complete chaos.
“Iedereen in voor een potje twister?!” lachte Hubrecht toen.
“Daar zal jij wel goed in zijn ja, jouw benen zijn net elastiek!” lachte Ilse.
“Hoe wil je dat gaan doen Six? Er zijn toch veel teveel mensen, en we hebben ook geen twistermat!” riep Laurens door de muziek heen, die hij net harder had gezet.
“Maar ik heb stoepkrijt!” Hubrecht sprintte naar boven en kwam beneden met een enorme emmer stoepkrijt. “Wie helpt er mee een enorm twisterbord te tekenen?” Vrijwel iedereen greep een krijtje en hoewel de helft door de kamer heen gegooid werd, vooral Tom, Laurens, Banus en The Duke hadden daar nogal veel zin in, was er binnen een half uur een twisterveld van 30 stippen breed en 5 verschillende kleuren op de vloer van de huiskamer getekend.
“Wie wil er als eerste draaien?” vroeg Hubrecht, die een draaischijf had getekend met een krijtje in het midden om te draaien.
“Ik mag draaien, omdat jullie op Vlins zijn verjaardag mijn verjaardag vergeten zijn!” riep Irene.
“Aw nee echt?!” Hubrecht gaf haar een knuffel en ging toen net als de anderen ergens naast het twisterveld staan. Chess zat met een grote grijns op de bank mee te kijken.
Het potje twister verliep vrij chaotisch, zoals verwacht. Al snel zat Marvin van MakeBelieve in de knoop met William Steward, en Jorja was op een of andere manier bovenop Jochem van Only Seven Left gevallen, die meteen allebei af waren.
“Niet je aan iemand anders vasthouden!” riep Irene, die meteen fungeerde als scheidsrechter, toen Meike Laurens als steunpilaar gebruikte, omdat hij netjes als een soort tafeltje stond en zei met haar rechterhand tussen haar benen stond en haar linkerhand nog los was.
“Ik zit vast!” riep Tom ineens. Zijn oorpiercing was vast komen te zitten in de haren van Rosalie, die van het lachen omviel en Tom aan zijn oor meetrok. Al snel werd de lenigheid van Robin L op de proef gesteld toen hij in een soort van splithouding zat en zijn rechterhand twee vakken achter zich geplaatst moest worden. Even leek het hem te lukken, maar toen viel hij vlak achterover, bovenop Veerle, die net zichzelf weer een beetje in evenwicht had. Dit had weer een domino effect, en binnen de kortste keren lagen ook Hanneke en Liez omver, die gelukkig tegen de bank aanvielen. Chess maakte een sprongetje van schrik. Na een minuut of twintig stonden alleen Joey van MakeBelieve, Hubrecht, Marieke, Sylvana, Meike en Laurens nog. Joey stond helemaal aan het uiteinde van het veld, Hubrecht stond tussen Sylvana en Marieke in en Laurens stond nog altijd naast Meike, die probeerde Laurens van het veld af te kietelen, wat uiteindelijk ook lukte.
“Ze speelde vals! Scheids! Ze speelde vals!” riep Laurens, toen hij lachend achterover was gevallen in een bak chips.
“Niks gezien hoor!” riep Irene en lachte naar Meike. Marieke en Sylvana besloten met deze strategie Hubrecht te torpederen, maar hij leek maar niet om te gaan.
“Wacht eens even…,” zei Sylvana toen. “Ireen! Hij speelt vals, kijk!” En ja hoor, Hubrecht hing gewoon met zijn voeten in de lucht.
“Er staat niet in de spelregels dat vliegen niet is toegestaan!” lachte Hubrecht.
“Dan is dit ook toegestaan!” Marieke porde Hubrecht één keer keihard in zijn rib, waardoor hij omviel, maar wel op Sylvana.
Alleen Meike, Marieke en Joey stonden nu nog. Uiteindelijk won Joey, en ze besloten dat het wel weer even genoeg Twister was, aangezien de helft van de gasten al half van de kaart waren.
“Wil jij dan geen biertje Six?” vroeg Laurens, die aan zijn zoveelste flesje begon.
“Nee dank je.” Hubrecht nam een slok van zijn glas vruchtensap.
“Ben je ziek of zo?”
“Nee, ik moet nog vliegen!” lachte Hubrecht en demonstreerde nog een keer zijn prachtige gave. Ondertussen had Chess Rosalie de stuipen op het lijf gejaagd door ‘hallo’ te zeggen.
“Wat?” vroeg ze onschuldig. “Nog nooit een pratende kat gezien?” Het bleef onwijs gezellig, tot op een gegeven moment een klap te horen was. In één keer was iedereen doodstil. Hubrecht lag op de grond, wit weggetrokken, hij bewoog niet.
“Six! Six, wordt wakker! Six!” Laurens was de eerste die zich hersteld had en was op Hubrecht afgerend. Robin L volgde al snel zijn voorbeeld. Wat was hier aan de hand?
“Iedereen even blijven waar hij is!” riep hij toen de rest ook wilde kijken wat er aan de hand was. Hubrecht kon wel wat lucht gebruiken. Gelukkig duurde het niet heel lang voordat hij voorzichtig zijn ogen open deed.
“Six! Man, wat is er gebeurd?!” riep Laurens, die Hubrecht een beetje overeind hielp.
“Geen idee, ik werd ineens duizelig en…wow…ik droomde dat ik kon vliegen! Dat was nog eens chill geweest!” Robin L stond direct op, hij zag dat Chess hetzelfde had gedaan, en samen renden ze richting de voordeur. Ze renden naar buiten, maar er was niemand te bekennen.
“Er moet iemand in de buurt zijn nu, degene met je dummy kan niet ver weg zijn,” fluisterde Chess. Het bleef even stil, Robin L en Chess keken beiden rond.
“Daar!” siste Chess ineens, en begon te rennen richting een schim in de verte, die al snel verdween. Robin L probeerde haar bij te houden, maar ze was veel te snel.
“Chess! Chess kom terug, alsjeblieft kom terug!” riep hij, maar ze was al verdwenen…

Toen hij terug kwam in het huis was Hubrecht alweer opgestaan, hij kon zich niets meer herinneren van dat hij kon vliegen, het was volgens hem allemaal een droom geweest.
“Waar is Chess heen?” Robin L draaide zich om en zag Meike achter zich staan.
“Ze ging ergens achteraan….ik hoop dat ze snel terug komt.”
“Wat is er aan de hand?”
“Waarom denk je dat er iets aan de hand is?” Robin L zijn vage gevoel dat iedereen alles van hem wist kwam weer naar boven. Was hij zo doorzichtig?
“Gewoon een vaag idee. Je lijkt een beetje van slag of zo.” Robin L dacht even na. Kon ze hem helpen? Ze was altijd zo bijzonder geweest voor de band, ze had hen sinds het allereerste begin gepromoot, wist van zijn dummy…Hij glimlachte.
“Ik maak me gewoon zorgen om Chess. Ze is waarschijnlijk achter iemand aangegaan die vrij gevaarlijk kan zijn…en als er iets met haar gebeurd…” Robin L schudde zijn hoofd, hij wilde er niet aan denken. Als dit persoon dingen kon uitwissen… Maar hij wist in ieder geval een belangrijk punt zeker; het was niet Laurens. Gelukkig niet.
“Zullen we haar gaan zoeken dan?” stelde Meike voor. Robin L knikte. Het voelde heel fijn om zo’n iemand buiten de band te hebben. Samen liepen ze naar buiten, het was vrij koud, maar beiden zeiden er niets over. Het enige waar Robin L aan dacht was wie zijn dummy kon hebben. Het kon toch niet dat het iemand was die hij kende? Iedereen was in de kamer op het moment dat Hubrecht flauwviel, en niemand was aan het schrijven of wat dan ook.
“Waar denk je aan?” vroeg Meike toen.
“Chess. Zou ze het koud hebben?”
“Met al dat pluis? Waarschijnlijk niet!” Meike lachte, maar bleef toen stil staan. Ze stonden naast een autoweg. Aan de andere kant van de weg was een bergje te zien.
“Chess?!” Robin L rende de weg over, compleet in paniek, met Meike op zijn hielen. Chess lag in de wegberm, haar ogen waren dicht. Hij tilde haar op, ze was gelukkig warm en niet slap.
“Vlins?” Chess opende voorzichtig haar ogen.
“Doe maar rustig aan, Chess, ik heb je en het komt goed.” Robin L hield haar tegen zich aan en streek door haar pluizige vacht. Ze glimlachte.
“Ik weet dat het goed komt, ik ben bij jou.” Toen sloot ze haar ogen weer.
“Wat is er met haar gebeurd denk je?” vroeg Meike, toen ze omkeerden om naar huis te lopen.
“Ik wil het echt niet weten.”

Na 5 minuten lopen kwamen Robin L en Meike weer aan in het huis, dat een nog ergere chaos was dan toen ze weggingen. Iedereen was straalbezopen en mensen vlogen weer door de kamer heen alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
“MEIKE! Waar was je? Kijk, ik heb een tekening voor je gemaakt!” riep Laurens, en wees trots naar een tekening van een poppetje dat eendjes aan het voeren was. Meike lachte.
“Moet jij dat voorstellen?” Laurens knikte trots. “Ik zal hem even afmaken voor je.” Ze pakte een krijtje en tekende een meisje naast het poppetje. “Zo, nu ben je gezellig met je grote liefde, dat jullie maar snel samen mogen gaan wonen. Wanneer kwam ze ook alweer over naar Nederland?” Robin L volgde de rest van het gesprek niet meer, hij liep door de mensenmassa heen naar boven, naar zijn kamer, waar hij Chess onder de dekens in zijn bed legde. Ze lag er heerlijk rustig bij, hij had geen wonden kunnen ontdekken, dus waarschijnlijk ging het allemaal goed komen met haar.
Toen hij beneden kwam, hoorde hij direct geschreeuw.
“KIJK! IEDEREEN KIJK!” Tom stond met zijn ei, die hij de hele avond in een hoekje met een hele zooi kussens had bewaard, midden in de kamer. Een krakend geluid was te horen. Het ei was aan het uitkomen! Alle ogen waren gericht op het ei, waar de scherven vanaf kwamen…stukje voor stukje brak het ei open, en kwam de inhoud naar buiten gekropen…een babykrokodil

AU! met je piercing in iemands haar vastzitten is NIET FIJN!
Ghehe, twister, het blijft een spel voor alle gelegenheden...

Nou, ik wil wel weten achter wie Chess aanrende!
En een babykrokodil... die had ik nou net niet verwacht...

haha wat een chaos, echt leuk!
Dit brengt me meteen op een idee, ik geef eind juni mijn feestje, ga dan ook zeker twister spelen xD

Haha, ik lag echt helemaal vlak om het twister stukje :']
Twister is altijd echt onwijs grappig, omdat je de logica totaal kwijtraakt, leuk geschreven!

Oh, btw, Laurens lust geen bier ;]

En nu wil ik idd ook weten wie er met die dummy vandoor is gegaan en wat er met Chess is gebeurd!
En ook onwijs leuk dat je mij weer zo'n grote rol hebt gegeven hierin, echt super leuk om te lezen!!

Ik wil nu ook een babykrokodil!

Ik heb tekst, yay!
Dit stukje is echt weer super leuk, en Twister is sowieso een geniaal spel xD

Thnx voor de reacties weer!! Jullie lezen echt vet snel xD

Laurens lust geen bier o.0 die had ik niet zien aankomen! Maar ik heb het even aangepast, et voila:

Citaat :

“Wil jij dan geen biertje Six?” vroeg Laurens, die wees naar de vele kratten die er nog stonden.
“Nee dank je.” Hubrecht nam een slok van zijn glas vruchtensap.

En Tom vroeg vorige week zelf om een krokodil als huisdier, vandaar

Woooh. Ik ga maar even beginnen met lezen. Ik post wel een reactie als ik klaar ben

dit deel is ook echt geweldig. Vooral dat twister spel of als iemand vast zit aan tom's piercing (pijnlijk) ik heb wel een iets aan me neuspiercing vast zitten maar niet haren gelukkig xD

@ Meike: Ik heb een knuffelkrokodil?

@LynnLovesYou: ik heb een staaf door m'n oor van m'n tragus naar de bovenkant... Het doet al zeer als ik aan m'n eigen haar vast zit, laat staan aan dat van iemand anders
Maar met je neus ergens vast aan zitten lijkt me ook zwaar vervelend. Wel knapper om met je neus vast te zitten in je haar, though XD

ja het deed pijn maar het zal best onmogelijk zijn met me haar vast te zitten maar ik moest ergens doorheen kruipen en toen bleef ik achter zo'n touw hangen en dat deed best pijn. en wat ook mega pijn deed was toen ik pas me piercing had ik zat op bed met me ratje Trekt die me piercing er zo uit o.o dat deed zo mega pijn want me moeder moest hem terug erin doen. maar nu heb ik zo'n neuspiercing met een draaisysteem dat is vervelend want soms draait die te ver door en komt dat randje eronderuit xD